به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز،روزنامه فیگارو در تاریخ 18 ژانویه(28 دی) نوشت: «جمهوری اسلامی برای بستن تنگه هرمز و در پاسخ به تحریم های جدید که در آینده ای نزدیک ازسوی کشورهای غربی اعمال خواهد شد دارای انواع تجهیزات نظامی است که تقریباً کامل به نظر می رسد. جمهوری اسلامی به ویژه برای ایجاد مشکل در عبور و مرور از این تنگه حیاتی برای اقتصاد جهانی می تواند از مین، هواناو، موشک، قایق های تندرو و زیردریایی های کوچک استفاده کند. مایکل المان، کارشناس مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک لندن در این خصوص می گوید: "ایران دارای بزرگ ترین و همچنین متنوع ترین زرادخانه موشک های بالستیکی در منطقه است."حتی اگر تمامی سیستم ها پیشرفته نباشند، حکومت تهران از سال 2000 یک میلیارد دلار در برنامه موشکی خود، به ویژه موشک های قادر، سرمایه گذاری کرده است. این نوع موشک ها قادرند ناوهای جنگی و ناوهای هواپیمابر آمریکایی را مورد هدف قرار دهند. نیروی دریایی، به ویژه نیروی دریایی سپاه پاسداران، با تجهیز خود به راکت، توپخانه، آتشبار و قایق های مهاجم کوچک و تندرو، به عنوان یک نیروی قوی محسوب می شود.»
فیگارو اضافه کرد: « کارشناسان تردید دارند که ایران به تهدیدهای خود مبنی بر بستن تنگه هرمز جامه عمل بپوشاند. مگر اینکه خود را نیز از نعمت نفت محروم سازد. برونو ترتره، محقق بنیاد تحقیقات استراتژیک، می گوید: "درآمد نفتی برای حفظ قدرت و گسترش نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی لازم است و اولین کشوری که تأثیر آن را احساس خواهد کرد، چین خواهد بود. به همین دلیل است که این کشور همواره تلاش کرده تا موضع میانه رویی در مورد جمهوری اسلامی اتخاذ کند." کارشناسان معتقدند که تهدیدهای ایران قبل از هر چیز به این هدف است که نشان دهد دارای توان بازدارنده است. بدین ترتیب می خواهد هر کسی را که قصد اعمال تحریم های جدید دارد، مأیوس سازد.»
این روزنامه فرانسوی در پایان افزود : «برونو ترتره در ادامه می گوید: "خطر بیشتر از رویارویی نظامی ای ظاهر می شود که سنجیده از سوی جمهوری اسلامی به راه افتاده، به عنوان مثال با حمله به یک ناو آمریکایی." درحالی که سپاه پاسداران باید در آینده ای نزدیک مانورهای دریایی دیگری در منطقه آغاز کند، آمریکایی ها و متحدان شان، به ویژه فرانسوی های پایگاه نظامی ابوظبی، خود را برای هرگونه احتمالی آماده کرده اند. یکی از این احتمالات، تضمین عبور و مرور از تنگه هرمز خواهد بود.»